فقط در ایران !
بچه بگیر بخواب!!

مایه رنج و سختی است و عذاب / بچه ی دیرخوابه زودنخواب!

خواب اصلاً نمی زند به سرش / تا نخوابند پدرو مادرش

من به اجبار کار و هنجارم / غالباً تا به صبح، بیدارم

شب که شد، بی خیال دیر و کنشت / می شود بی عذاب، خواند و نوشت

نه روم در پی وصول کوپن / نه کسی می زند به من تلفن

الغرض، شب که وقت کار من است / پسر بنده هم کنار من است


هرچه گویم به التماس و عِقاب / که پسرجان، برو بگیر بخواب

می کند بر و بر به بنده نگاه / چه کنم من با این بچه خدا

بارها حقه در جواب زدم / الکی خویش را به خواب زدم

ابتدا اره بر عصب سابید / بعدش آمد کنار من خوابید

صبر کردم که مست خواب شود / نکند حقه ام خراب شود

بعدش آرام و نرم و پاورچین / نم نم از تخت، آمدم پایین

تا بیایم از آن محل، بیرون / بچه فریاد می زند: «آخ جون!»

توی این سالها نشد یک شب / بنویسم بدون او مطلب

شیطنت گرچه در اساسش هست / زیر چشمی به من حواسش هست

راست گفت آن حکیم دانشمند / که بدین شیوه، بچه ها شده اند

باعث حفظ صلح و امنیت / مانع ازدیاد جمعیت!

